¿axudas os bancos?

O outro día estaba vendo unhas cousas pola tele. Estaban a falar da crise e das axudas os bancos. Un compañeiro de piso meu, que estudia cocoloxía (psicoloxía) dixome: "tu que sabes de esto, ¿tan desastorso sería no ayudar a los bancos?". Non e que eu sexa un erudíto na materia, pero é que eu estou en Administración e Dirección de Empresas e claro, estudo cousas desas, así que supuxo q algo si sabería. O cocólogo xa comentara algunha vez o que tanta xente opina, ¿por qué axudar os bancos se a culpa é súa?, pero debeu de pensar que preguntar é gratis e, o mesmo, existe algunha razón (alomenos teórica) para que os gobernos fagan tal cousa. Fixo ben preguntar, a maioría critican esas medidas sen ter moita idea do que pasa.

Pois o que pasaría non o podemos saber con certeza, pero dende unha "nova decada dos 30", cunha crise que probablemente superárase cunha 3º guerra mundial ata o fin do capitalismo ("oh, si, que ben" din algúns) pasando por nada grave, que din dous ou tres neoliberais están desfasados, moi desfasados.

Non facer nada non é boa opción. É probablemente un dos poucos aspectos onde o 99´9% dos economistas estén dacordo. Unha das causas de este interese polo intervencionísmo estatal é a experiencia. no ano 29 a crise foi tremenda (é inda por riva, non existian moitas "precaucións " que hoxe si temos), pensouse que o mercado sería capaz de remontar, e cando se quixo reacciónar xa era tarde. En resumo, so a 2º Guerra Mundial puido curar o Crack do 29. Importante mencionar que aquela crise e a actual non teñen moitas cousas que ver, nin en causas nin en practicamente nada.

O que non se pode consentir é que os que hoxe piden axuda a Papá Estado sexan os que non fai tanto tempo case dicían que a intervención estatal era "demoníaca". Se queren que Papá Estado os axude teñen que ter un mínimo de coerencia, responsabilidade e decencia entre uotras moitas características que non abundaron nos ultimos anos...nas ultimas decadas.

A falta de regulación do mercado é froito da tendencia política internacional dende a primeira metade dos anos 70, onde o neoliberalismo a ultranza está a sustituir o Keinesianismo da etapa anterior. De efeito os países que máis se deixeron levar por esta tendencia (liderada por EEUU) son os que máis están a sufrir a crise. Non nos enganemos, o fundamental é que EEUU entou en crise, os demais non son a causa, inda que axuden.

Un símil: todos sabemos que hoxe en día existe unha serie de medidas (sen entrar na sua efectibidade) para controlar a pesca. Estoten unha razón que supoño que todos coñecemos: a pesca escasiva remataría ca capacidade da natureza para proporcionar máis pesca. En resumo estas medidas preetenden impedir a hipotecación do futuro. Pois esto ven sendo o que pasou na economía. Buscaronse benefícios a moi curto prazo, sen pnsar en que logo esto tería consecuencias. Esto é o que non pode ser, que non existan "politicas pesqueiras" para a banca.

(se queredes un segundo articulo, pedídeo)

Escoitando os idiotas

Escoita. O qué?? Todo. So existe unha forma correcta de aprender: escoita, logo pensa.

Por que digo esto?? seguro que todos coñecemos a máis de un "listo" poseedor da verdade absoluta, tan seguro da súa razón que ninsequera se asegurar de tela, así que non acostuma escoitar, ¿para qué? !se xa o sabe todo¡. Non estou falando de ninguén en concreto, que ninguén se anoxe, pero si que teño a máis de un na miña cabeza. Un home sabio dixo unha vez algo así como que os tontos gustaballes falar do que ignoran e os listos escoita-los falar. Eu teño un "pequeno" problema de incontinencia verbal. Demasiado para o intelixente que me considero e incluso para o que me consideran os que máis me coñecen, pero sei que as miñas crenzas non son dogma de fe (contra a maioria, se falamos de música, si que o son). De todos modos si que disfruto moito do placer de escoitar. Escoitar as voces da ignorancia entretenme, chegan a ser tan comicos que teño que facer grandes esforzos para non escachar ca risa. Tamén gustame xogar cas mentes que non están en condicións de defenderse, guialas por un razoamento erroneo ou ver cantas paridas podo dicir sen ser descuberto para rematar con un "era coña". Os "falsos listos" son mellores para simplemente escoitar e rir xa que en canto ven que se lles presta atención xa non poden parar. Poden chegar a ser molestos se intentas amosarlles que o que están a dicir non ten nin pes nin cabeza, tentación que en ocasións resulta francamente difícil de controlar dado o tamaño que chegan a acadar as súas falacias.

Tamen existe xente lista fácil de confundir con estos parvos. Teño un amigo moi listo, non direi nomes, que sempre tiña razón. un dia decatouse de que a tiña, e dende entón, normalmente non acerta nada e está feito un pequeno dictador, poseedor da verdade absoluta, e sulfurase todo como queras discutirlle algo.

Por moi entretido que resulten os tontos, os listos acostuman resultar moito máis interesantes. Simplemente, poden enriquecer a mente do ointe moito máis. Inda que dos parvos tamen se poida aprender moito a base de reflexionar sobre as súas ignorantes ideas e algunhas non tan ignorantes, que as veces tamen as din.

É un gran placer escoitar a alguen entendido na materia....na materia que sexa.

¡Ata outra, e pensade!

Béla Fleck & the Fleckctones

Ultimamente estoy enganchado y mucho a este grupo. La banda está formada por Béla Fleck (que sorpresa), Futureman, Jeff Coffin y el impresionante Victor Wooten.

Asi por el nombre, el que más llama la atención es Futureman. Pues Roy Wilfred Wooten o "RoyEl" o "Futureman" es una especie de cientifico loco y, ademas, músico. El hermano de Victor es irrefutablemente el mejor del mundo tocando su instrumento, como que es el único. La drumtar es una especie de batería electrica con forma más o menos de guitarra......mira la foto y no preguntes. El sonido no es tan bueno como con una batería de verdad, pero toca bien y tiene mucho impacto escenico, parte de por el instrumento en si, parte porque Futureman suele disfrazarse de pirata y cosas asi (cuando yo lo vi en concierto iba de peregrino).

Victor Wooten es uno de los 2 o 3 mejores bajistas del mundo, no se puede decir nada más.

Jeff, al saxo, es un músico estupendo aunque solo sea por estar a la altura para tocar con los otros tres.

Béla Fleck (banjo) tiene una gran capacidad para tocar bastantes estilos musicales y fusionarlos a la perfección, y esto se nota en la banda.

La banda refleja la calidad de esta plantilla (y unos colaboradores a la altura) y un alto grado de fusión entre distintos estilos: folk,country.....y todo bañado de jazz.

¡¡¡Escuchadlos!!!!¡¡¡¡Dejad de perder el tiempo con este blog!!!!!!!